گروه سیاسی خبرگزاری، یادداشت مهدی فضائلی: «… وقتی مثلاً فرمانده گردان احساس می کند که وسط نبرد ارتباط نیروهایش قطع شده است، هیچ تأسیساتی ندارند، تجهیزات ندارند و دشمن دویست تانک دارد، به سراغ آنها می آید. خاکریز و برای روحیه دادن به فرزندانش روی خاکریز می ایستد و با آنها صحبت می کند. این کارهای بزرگ، این حرکاتی که انصافاً از ظرفیت های معمول انسان خارج است، عظمت آنها بسیار بالاست، نگذارید پیر شوند.»
این متن که بخشی از سناریوی دفاع مقدس به نظر می رسد و صحنه ای حماسی و شاید برای برخی باورنکردنی را به تصویر می کشد، عبارتی برگرفته از بیانات اخیر رهبر انقلاب در دیدار با نمایندگان مجلس یازدهم شورای اسلامی است.
این صحنه اما در هشت سال دفاع مقدس توسط فرماندهان رده های مختلف به اشکال مختلف تکرار شد و لحظه ای غرور آفرین و متفاوت را در تاریخ ایران عزیز و سربلند به ثبت رساند.
آیا این صحنه ها با پایان جنگ تمام شد و به تاریخ پیوست؟
پاسخ به این سوال قطعا منفی است. این رشادت ها و رشادت ها نه تنها با پایان دوران دفاع مقدس به پایان نرسید، بلکه در سایر عرصه های اقتصادی، علمی، سیاسی و فرهنگی که شاید سخت تر بود، تکرار شد!
در هر منطقه‌ای که امواج خشن نمی‌شوند و نمی‌توانیم یا نباید اجازه دهیم به سمت یک تصمیم یا پروژه انقلابی سرازیر شوند و بخواهیم کسانی را که در این تصمیم یا این پروژه نقش دارند لنگر بیاندازیم و ناامید کنیم، در این میان امواج سهمگین، شجاعت توأم با ایمان و پایداری، مصمم و البته عاقلانه و عاقلانه برای سربلندی و رویارویی با نبایدها و نبایدها و نگذاردن آنها، همان صحنه افتخار دفاع مقدس را تکرار و بازآفرینی کرد. غرش آب انبارها!
امروز تانک ها از حرکت باز ایستاده اند، اما غرش و صدای جنگ نرم از رسانه ها و جریان های داخلی و خارجی طنین انداز می شود و متأسفانه تأثیر آن احتمالاً بیشتر از تانک های جنگی فولادی است.
قابل مشاهده است
امروز فعالان فرهنگی، رسانه ای، سیاسی، اقتصادی و علمی و یا نمایندگان مجلس و دولتمردان که با بی اعتنایی به تبلیغات منفی دشمن و اخلال یا بی کفایتی این و آن، شجاعانه، مؤمنانه و عالمانه میدان را رها نکرده و با امواج ناامیدی مبارزه نکرده اند. این فرماندهان گردان، تیپ یا ارتش هستند که از خاکریز عبور می کنند و رجاء می خوانند و به نیروهای خود روحیه می دهند. البته نه با ادعاهای غیرواقعی یا وعده های توخالی و به اصطلاح “بلوف”، بلکه با تکیه بر توانایی ها و قابلیت های واقعی و ده ها یا صدها تجربه موفق گذشته.
در دهه اول انقلاب، اوج این ترکیب شجاعت و ذکاوت و وحشت استیصال، ایجاد تانک و موشک و نگه داشتن دیگران در میدان را از ایستادگی و مبارزه، در اقدامات و واکنش های امام خمینی (ره) دیدیم. ره) و پس از او در شخص رهبر فرزانه انقلاب.
بنابراین همانطور که نباید بگذاریم حماسه سازان دوران دفاع مقدس به فراموشی سپرده شوند، باید از حماسه هایی که بعد از دفاع مقدس و با الهام از آنها و حماسه سازان آن خلق شد، پاسداری کنیم.
انتهای پیام/
می توانید این مقاله را ویرایش کنید
این مقاله را برای صفحه اول پیشنهاد دهید