برای کشف منشا آب در زمین، دانشمندان شهاب سنگ های مذابی را که از زمان شکل گیری منظومه شمسی در 4.5 میلیارد سال پیش در فضا شناور بوده اند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. محققان دریافتهاند که این شهابسنگها حاوی آب بسیار کمی هستند و در واقع، این اجرام آسمانی برخی از خشکترین مواد فرازمینی هستند که تا کنون بر روی زمین یافت شدهاند.
مگان نیوکمب، استادیار زمینشناسی در دانشگاه میگوید: «ما میخواستیم بفهمیم که سیاره ما چگونه میتواند آب دریافت کند، زیرا وجود آب و وجود اقیانوسهای سطحی در سیارهای کوچک نسبتاً نزدیک به خورشید موضوع بسیار بزرگی است. دانشگاه. دانشگاه مریلند که این تحقیق را انجام داد. این پدیده دشواری است.”
تیم محققان در تحقیقات خود 7 شهاب سنگ مذاب متعلق به نوع شهاب سنگ های “آکندریت” را که میلیاردها سال پس از جدا شدن از سیاره خود به زمین برخورد کردند، مورد بررسی قرار دادند. آنها معتقدند که برخی از این نمونههای شهابسنگ از بخشهای داخلی منظومه شمسی، جایی که زمین در آن قرار دارد و شرایط به طور کلی گرم و خشک فرض میشود، آمدهاند. با این حال، تصور میشود که نمونههای کمیابتر دیگر از قسمتهای بیرونی منظومه که معمولا سردترین و یخیترین منطقه منظومه ما هستند به زمین رسیدهاند.
از آنجایی که این شهابسنگها به تازگی به زمین سقوط کرده بودند، اولین بار بود که دانشمندان میزان آب آنها را اندازهگیری کردند. در این تحقیق ابتدا از یک میکروکاوشگر الکترونی برای اندازه گیری سطوح منیزیم، آهن، کلسیم و سیلیکون آنها استفاده شد، سپس دانشمندان آزمایشگاه انستیتوی زمین و علوم سیاره ای کارنگی، محتوای آب این اجرام را با طیف سنج جرمی یونی ثانویه اندازه گیری کردند.
در واقع، پس از مشاهده نتایج آزمایش از نمونههای شهابسنگ آکندریتی، دانشمندان دریافتند که آب کمتر از دو میلیونم جرم آنهاست. در مقایسه، مرطوب ترین شهاب سنگ ها (که کندریت های کربنی نامیده می شوند) حدود 20 درصد آب یا 100000 برابر بیشتر از آب موجود در نمونه شهاب سنگ مورد مطالعه دارند.
یافته های جدید این گمانه را تقویت می کند که آب ممکن است از طریق شهاب سنگ های ذوب نشده یا کندریتی به زمین رسیده باشد. این فرضیه که آب توسط شهاب سنگ ها آورده شده است، یک فرضیه رایج در علم زمین شناسی است، با این حال، هنوز مشخص نیست که چه نوع اجسامی می توانند آب را از طریق منظومه شمسی منتقل کرده و آن را روی زمین بیاورند.
محققان می گویند یافته های جدید به آنها درک بهتری از شرایطی می دهد که زمین را به یک سیاره قابل سکونت تبدیل کرده است. این یافته ها همچنین ممکن است پیامدهای مهمی برای جستجوی آب و حیات در دیگر سیارات فراخورشیدی داشته باشد.
5858